عمراں دھپاں ہویئاں ۔۔۔ صفیہ حیات
عمراں دھپاں ہوئیاں صفیہ حیات میری ماں نے اپنی ماں دی میں اپنی ماں دی
پنجابی Punjabi
مور دے پیر ۔۔۔ راشد جاوید احمد
مور دے پیر راشد جاوید احمد نکے بال نوں موڈھے نال لا کے اوہ ہسپتال
اُڑک چھوئے ۔۔۔ تنویر قاضی
اُڑک چھوئے تنویر قاضی ہتھوں ڈگ نہ پوے پرانے کاغذاں وچوں لبھی گلابی چٹھی انھی
نظم ۔۔۔ سلمان سعید
نظم (سلمان سعید ) میرے رستے اینے اوکھے کدی نہیں سَن اپنے جی وچ وَسن
کھلا بوہا ۔۔۔ دل نواز دل
کُھلا بُوہا ( دل نواز دل ) کندھاں چھتاں ڈگیاں سبھے تُٹ گئے کُھر گئے
اپنی اپنی اگ دا اپنا اپنا سیک ۔۔۔ کنول مشتاق
. اپنی اپنی اگ دا اپنا اپنا سیک ( کنول مشتاق ) “گلَ تاں بڑی
غزل ۔۔۔ تجمل کلیم
غزل تجمل کلیم وعدے پورے کر نئیں جاندا سوچ رہیاں کیوں مَر نئیں جاندا جس
پنج ورھے لمی سڑک ۔۔۔ امرتا پریتم
پنج ورھے لمی سڑک ( امرتا پریتم ) گورمکھی توں التھا : راشد جاوید احمد
اک نقطے وچ گل مکدی اے ۔۔۔ بلھا شاہ
بلھا میرا مرشد اِک نقطے وِچ گل مُکدی اے پھڑ نقطہ، چھوڑ حِساباں نوں چھڈ
یار اڑیا ۔۔۔ تنویر قاضی
یار اڑیا تنویر قاضی (شِو کماربٹالوی واسطے ) یار اڑیا یارڑیا یار اڑیا گورے پیراں