لمیاں واٹاں ۔۔۔ اقبال خالد
لمیاں واٹاں ( اقبال خالد ) “سر کیمپ والے ساڈی ڈاک روک لیندے نیں۔” میں
کہانی
مور دے پیر ۔۔۔ راشد جاوید احمد
مور دے پیر راشد جاوید احمد نکے بال نوں موڈھے نال لا کے اوہ ہسپتال
اپنی اپنی اگ دا اپنا اپنا سیک ۔۔۔ کنول مشتاق
. اپنی اپنی اگ دا اپنا اپنا سیک ( کنول مشتاق ) “گلَ تاں بڑی
پنج ورھے لمی سڑک ۔۔۔ امرتا پریتم
پنج ورھے لمی سڑک ( امرتا پریتم ) گورمکھی توں التھا : راشد جاوید احمد
کنڈیالی تھور ۔۔۔ جرنیل سنگھ
کنڈیالی دھرتی جرنیل سنگھ فضا وچ ہُم پسریا ہویا سی۔ سورج دیاں تیز کرناں مکی
زبان دا قتل ۔۔۔ اشرف سہیل
زبان دا قتل ( اشرف سہیل ) سکول لگن وچّ اجے ادھا گھنٹہ رہندا سی۔
نمبر 99 تے اڑی ہوئی گوٹ ۔۔۔ راشد جاوید احمد
نمبر 99 تے اری ہوئی گوت (راشد جاوید احمد) کمرے اچ باری نال
کِکر دی گل ۔۔۔ محمود احمد قاضی
کِکر دی گل ( محمود احمد قاضی ) سانجھی سوچ والا میرا اک سجن سی،
جیوندیاں اکھاں دی داستان ۔۔۔ خالد حسین
جیوندیاں اکھاں دی داستان خالد حسین )) میرے بوجھیاں وچ کئی اکھاں دے جوڑے پئے
میں وادھوں آں ۔۔۔ محمود احمد قاضی
میں وادھو آں ( محمود احمد قاضی ) اک سو اسی دن پہلوں دی گل