واچ مین ۔۔۔ مقصود ثاقب
واچ مین مقصود ثاقب سویرے شامیں، روز اودھے کولوں لنگھناں۔ اوہ بیٹھا ہوندا اے اپنی
کہانی
بڈھا تے بوہا ۔۔۔ فرزند علی
بُڈھا تے بُوہا فرزند علی اوہ کمریوں باہر نکل کے چن نوں پی جان والیاں
سپ ۔۔۔ صفیہ حیات
سپ صفیہ حیات تایا بخشو سارے محلہ دا تایا سی۔ماواں اوس نوں اپنا پیو آکھدیاں
کڑینگا ۔۔۔ زر نگار سعید
کڑینگا (زر نگار سعید) اک دن ابا جی سیر کرن چلے تے مینوں وی نال
تھاں ۔۔۔ حنیف باوا
ٹھاں حنیف باوا “ویکھ لے حمید تے اوہدی ووہٹی سانوں کنا پچھّے چھڈ گئے نیں۔”
پنج ورھے لمی سڑک ۔۔۔ امرتا پریتم
پنج ورھے لمی سڑک ( امرتا پریتم ) التھا: راشد جاوید احمد الماری دا شیشہ
لمیاں واٹاں ۔۔۔ اقبال خالد
لمیاں واٹاں ( اقبال خالد ) “سر کیمپ والے ساڈی ڈاک روک لیندے نیں۔” میں
لکھ سوال تے کلی میں ۔۔۔ عائشہ اسلم ملک
لکھ سوال تے کلی میں عائشہ اسلم ملک سوال تے لکھ نہیں کڑوڑ نیں پر
بے بی سایئکل ۔۔۔ راشد جاوید احمد
بے بی سا یئکل راشد جاوید احمد پیراں وچ ہوائی چپل ، اک سٹریپ دی
رابعہ ۔۔۔ جمیل پال
رابعہ جمیل پال منصور حیران سی۔ کیہ ایہ اوہی رابعہ اے جہنے اک واری اوہدے