الٹی کہانی ۔۔۔ رفیق عزیز
الٹی کہانی رفیق عزیز “اچھا یار میں ہُن چلدا آں۔”میں اوہنوں آکھیا۔ “’او،بہ جا حالی۔۔۔۔۔
الٹی کہانی رفیق عزیز “اچھا یار میں ہُن چلدا آں۔”میں اوہنوں آکھیا۔ “’او،بہ جا حالی۔۔۔۔۔
آصف محمود دوہاجُو کوئی گل نہیں سی خاص اوہدے وچ دسن والی‘ پر پھیر وی
روم میٹ راشد جاوید احمد سورج نکلن توں پہلاں اٹھنا اوہدا روز دا معمول اے۔
مُردا تاری زبیر احمد پھیرایہہ ہویا پئی اوہ گھر چیتے وِچ ای رہ گیا، سُفنیاں
نا قدرا ثمینہ سید علی حسنین خاندان دا بہت ہی لاڈلا پتر سی۔ تن بھراواں
مائی رجو صابر علی صابر ” در فٹے منہ ای، لکھ لعنت ای، اونتریاں دیے
تولیہ صابر علی صابر چھٹی توں گھنٹہ کو مگروں دفتر دے کمرے دی اندروں لگی
رات نوں ڈکو. ثمینہ سید “رات نوں ڈکو۔ کوئی تاں رات نوں ڈکو۔ ہنیرا ہو
ٹھر دے جاندے پیر جمیل احمد پال میرے ابُّو غُصّے والے نیں‘ اج وی اوہناں
معاف کرو بابا محمد منشا یاد اس وار عید دی سانجھی دعا دا خاص مہتو