رُوم میٹ ۔۔۔ راشد جاوید احمد
روم میٹ راشد جاوید احمد سورج نکلن توں پہلاں اٹھنا اوہدا روز دا معمول اے۔
کہانی
مُردا تاری ۔۔۔ زبیر احمد
مُردا تاری زبیر احمد پھیرایہہ ہویا پئی اوہ گھر چیتے وِچ ای رہ گیا، سُفنیاں
ناقدرا ۔۔۔ ثمینہ سیـد
نا قدرا ثمینہ سید علی حسنین خاندان دا بہت ہی لاڈلا پتر سی۔ تن بھراواں
مائی رجو ۔۔۔ صابر علی صابر
مائی رجو صابر علی صابر ” در فٹے منہ ای، لکھ لعنت ای، اونتریاں دیے
تولیہ ۔۔۔ صابر علی صابر
تولیہ صابر علی صابر چھٹی توں گھنٹہ کو مگروں دفتر دے کمرے دی اندروں لگی
رات نوں ڈکو ۔۔۔ ثمینہ سید
رات نوں ڈکو. ثمینہ سید “رات نوں ڈکو۔ کوئی تاں رات نوں ڈکو۔ ہنیرا ہو
ٹھردے جاندے پیر ۔۔۔ جمیل احمد پال
ٹھر دے جاندے پیر جمیل احمد پال میرے ابُّو غُصّے والے نیں‘ اج وی اوہناں
معاف کرو با با ۔۔۔ منشا ء یاد
معاف کرو بابا محمد منشا یاد اس وار عید دی سانجھی دعا دا خاص مہتو
پنجانگلہ ۔۔۔ ثمینہ سید
پنجانگلہ ثمینہ سید سارا پیار، ساری محبت ایس پنجانگلے وچ ای آن وڑی سی تے
رن، تلوار تے گھوڑا ۔۔۔۔ افضل احسن رندھاوا
رن، تلوار تے گھوڑا افضل احسن رندھاوا اوہ پوہ دی ٹھنڈی ٹھار رات سی۔ سردار