ہاں ایہہ سفنہ ای سی

 پر دن دے  وانگوں صاف تےجیندا

اس دے سنگ وچ بیتیا 

پل پل یاد اے مینوں

ساہواں وچ  تریاقی خشبو،

واواں وچ پیار وراگ  بْلے

فر ایہہ ٹٹ گیا

پر انج لگا جیویں فر آوے گا

جتھوں ٹٹا اوتھے آ کے  جڑ  جاوے گا

سارا دن تے ساری رات

اوڈیک وچ لنگھدی

نا میں اکدا نا میں تھکدا

مینوں جین دا عجب  نرالا  ڈھنگ لبھا اے

ٹٹے سفنیاں دی اوڈیک  وچ جینا