دو عیب ۔۔۔ حسین شاہد
دو عیب
( حسین شاہد )
جدھر جدھر پُچھدی رہی
میریاں صفتاں سن دی گئی
کوئی نہ اوہنوں جگ تے لبھیا
جیہڑا میری نندیا کردا
مار گیا اوہنوں اکلاپا
میں نہیں اوہناں اُتے خوش
جیہڑے میریاں صفتاں کر کے
توڑن اوس تتی دا دل
آ جا اپنے عیب سنا کے
تیرے سینے پانواں ٹھنڈ
ہور کسے نوں گل نہ دسیں
جے میں تیتھوں بھیت لُکاواں
بھجن میریاں باہواں
دو عیباں دے ہتھوں میریاں
کچھیاں گیاں تناواں
پہلا عیب ، میں روٹی کھاواں
دوجا تینوں چاہواں
Facebook Comments Box