بے عنوان ۔۔۔ خلیل احمد
بے عنوان
( خلیل احمد )
ہن گڈی لین دا کوئی فائدہ نہیں
اوہ چونک وچ کھلوتا سوچ رہیا سی۔ پرلے پاسے دا اشارہ بند سی تاہیوں ایس پاسے سڑک خالی پئی سی۔ اشارہ کھلیا تاں پہلوں موٹر سیکلاں دا ہڑ اوہدے سامنے رُڑن لگا جیویں ریس لگی ہووے، فیر گڈیاں ای گڈیاں۔
ہن تے لہور موٹر سیکلاں تے گڈیاں دا شہر بن گیا اے۔ اوہ آپو نال گلاں کردا سی۔
جدھروں لنگھو، ٹریفک پھسی ہوئی اے۔ کتے احتجاج ہو رہیا اے، کتے بنا کسے وجہ دے ٹریفک رکی اے۔ یاں ریں ریں کردی چلدی اے۔ گڈیاں وی تے واہ واہ ہو گیئاں نیں۔ جدھر ویکھو گڈیاں ای گڈیاں۔ دساں پندراں منٹاں دے راہ تے اپڑن لئی گھنٹہ وی لگ جاندا اے تے بوہتا وی۔
ایسے لئی اوہنے عادت بنا لئی سی۔ اوہ ڈریور نوں چھڈ دیندا۔ اوہ جتھے تھاں ملے گڈی اوتھے کھلار لوے۔ آپ فارغ ہو، اوہ ٹر پیندا۔ جتھے وی جانا ہووے، جیہڑا وی کم کرنا ہووے، اوہ پیدل ٹردا۔ فیر جدوں واپسی کرنی ہوندی ڈریور نوں سد لیندا۔ اوہدے لئی پیدل ٹرن وچ بڑا سواد سی۔
ایتھے فٹ پاتھ ہے تے سی پر اوہدے اتے ٹرن والے جی دو چار ای ہون گے۔ ہر بندہ یاں تے موٹر سائیکل تے سوار سی یاں گڈی تے۔ اوہنوں ہاسا جیہا آ گیا، لوکاں دیاں لتاں لتھ تے نہیں گیئاں کتھے۔
میری نظر وی تاہیوں ایس گڈی تے پئی ، فیر اوتھے ای ٹِک گئی۔ میں اپنے اگے سڑک ول ویکھیا، تے جدھروں ٹریفک آندی سی اودھر وی، اسلم گڈی لیایا اے یاں نہیں۔
ایہو جیہے صاف ستھرے، نویں نکور بنے لوک ویکھ کے میرا خیال اوہناں دے گھراں ول ضرور جاندا اے۔ ایس بندے دا گھر کیہو جیہا ہووے گا۔ ایہدے ورگا لش پش، یاں اوہو جیہا جیہڑا گھر میں اک ویاہ وچ ویکھیا سی۔
ایہہ ویاہ کسے ہال وچ نہیں سی۔ گلی دے دونویں پاسے ٹینٹ لگے سن۔ اک پاسے آن جان دا راہ وی سی۔ اندر قطاراں وچ سٹیل دیاں کرسیاں اتے لال رنگ کپڑا چڑھیا ہویا سی۔ اُپر رنگ برنگا نقشئی شامیانہ۔چم چم کردیاں لایئٹاں وچ ہر شے نویں نویں لگدی سی۔ اوہناں سانہوں بڑے آدر نال جی آیاں نوں آکھیا تے کرسیاں تے بٹھا یا۔ اسیں بڑے خوش ساں، پئی ایناں اچھا انتظام، ہاں، ویاہ وچ تاں انج ہی ہونا چاھی دا اے۔
بیٹھیاں تھوڑا چر ای ہویا سی، بو جیہی اون لگی۔ میں دھیان نہ دتا۔ پر ایہہ رکدی نہیں سی۔ جیویں ہور کدھروں نہیں، ایتھوں ای کتھوں آ رہی ہووے۔ میں پچھاں نظر ماری، قنات دے نال نالی سی۔ گند نال بھری ہوئی۔ تھلے جھاڑو تے ضرور ماریا گیا سی پر ایتھے اوتھے کجھ نہ کجھ کوڑا پیا رہ گیا سی۔ جیویں اج کل کوئی وی کم دل نال نہیں کیتا جاندا، ایتھے صفائی وی انج ای کیتی گئی سی۔
اوہناں ساہنوں خاص مہمان من کے گھر دے اندر لے جا کے باقی جیاں نال ملایا۔ ایہہ میرے بھائی جان نیں۔ اوہناں کڈھیا کرتا پایا ہویا سی۔ بڑا سوہنا کگدا سی۔ نال طلے والا کھسہ۔ ایہہ میرے بھابی ہوریں۔ اوہنا دا لباس کڈھائی نال بھریا ہویا سی۔ جموں رنگ تے سونے رنگ دی کڈھائی۔ چم چم کردا گلو بند تے چمکارے مادے بُندے۔ وینیاں، چوڑیاں تے کڑیاں نال بھریاں، انگلاں وچ انگوٹھیاں۔ میک اپ وی رج کے کیتا ہویا سی۔ اوہناں دیاں دونویں کڑیاں پوریاں پوریاں سجیاں ہویاں سن تے سارے منڈیاں نیں کڈھائی والے کرتے پائے ہوئے سن۔
میریاں نگاہاں آپو آپ ویہڑے دا پھیر لا لیا سی۔ منجیاں بے ترتیبی نال کھلوتیاں سن۔ ایہدھر اودھر شیواں کھلریاں سن۔ کندھاں اتے سفیدی ناں دی ای رہ گئی سی۔ میل نے ہر شے تے قبضہ جمایا ہویا سی۔
فیر سانہوں اندر کمرے وچ لے جایا گیا۔ باورچی خانہ برامدے وچ سی۔ ایتھے وی بے دھوتے بھانڈے پٹھے سدھے پئے سن۔ صفائی دا کوئی جھولا وی نہیں سی پیندا۔ اندر کمرے وچ اسیں آمنے سامنے ڈاہیاں منجیاں تے بیٹھ گئے۔
” ٹھنڈا چلے گا یا گرم “
اوہ میرے کم بارے پچھن لگے۔ تے اوہناں دی سوانی میری سوانی نوں اپنے کپڑیاں تے زیوراں بارے دسن لگ پئی۔
میرے کن ڈیک دی آواز نال وجن لگ پئے۔ ۔۔۔۔۔ ‘ بے بی ڈول میں سونے دی۔ ایہہ دنیا پتل دی۔ بے بی ڈول میں سونے دی ‘
میں پچھاں مڑیا۔ گڈی دا مالک اندر بیٹھا سی۔ ڈیک دی آواز گھٹ ودھ کردا۔ فیر اک منڈا گڈی توں تھلے لیہہ آیا۔ گڈی تیار سی۔ کدے کوئی لایئٹاں بند ہوندیاں ، کدے کوئی بل پیندیاں ۔ گڈی دا مالک پھلاں وانگوں کھڑیا سی تے گڈی تاریاں وانگوں بلدی بجھدی سی۔
ایہہ اواز تے میری گڈی دی سی۔ اسلم پہنچ پیا سی پر دھیان اوہدا وی اوس گڈی ول ہی سی۔ ” کیا گڈی تیار ہوئی اے” اسلم نے تعریف کیتی، ” پچھے ٹریفک بڑی سی مینوں دیر لگ گئی۔”
” کوئی نہیں ، میں گڈی تیار ہوندی ویکھدا رہیا۔ “
اسیں ٹر پئے۔ چونک وچ عجیب بھاجڑ پئی سی۔ پتہ ای نہیں سی چلدا کیہڑے پاسے دا اشارہ کھلا اے تے کیہڑے پاسے دا بند اے۔ ہولی ہولی چون پار کیتا تے اسلم نے کار نوں ریس دتی۔
ہلی اگلا چونک واہ واہ دور سی۔ انج لگا جیویں بڑا مٹھا میوزک ساڈے نیڑے ہو رہیا اے۔ میں گڈی وچوں سجے کھبے ویکھن لگ پیا۔ کھبے پاسیوں یک دم اوہیو گڈی لنگھ گئی۔ اسلم نے وی گڈی دی سپیڈ ودھا دتی۔ میوزک اکا جیویں تھلے چلا جاندا سی، ہولی ہولی، فیر انج ای اُپر اںدا سی تے سدھا دل وچ وجدا سی۔
اگلا چونک اون والا سی تے گڈیاں ہولیاں ہون لگیاں۔ اوہ گڈی ساڈے توں دو گڈیاں اگے سی۔ شام پین لگی سی تے اوہدے چمکارے چارے پاسے چم چم کردے پئے سن۔ اشارہ کھلا تے گڈیاں کھسکنا شروع ہویئاں۔ نکی جیہی تھاں ملنی چاھی دی اے۔ موٹر سیکل دی آواز۔
میری عادت سی اسلم نوں ٹوکن دی ۔ ہولی چل، سانہوں کالہی نہیں۔ احتیاط نال۔ ساڈا اشارہ کھل گیا سی پر دوجے پاسیوں ٹریفک نسی اوندی سی۔ میں ویکھیا تے اسلم نوں کیہا، ہولی، احتیاط نال۔ اک وارڈن نے اگے ہو کے اوس پاسے دی ٹریفک نوں ہتھ نال روکیا۔ سڑک یکدم خالی ہو گئی۔ چم چم کردی گڈی نے ریس چھڈی تے شوں کر کے اگے ہوئی۔
میرا دل جیویں کھلو گیا۔ کھبے پاسیوں اک ڈمپر ٹرک تیزی نال آیا، اوہ چونک پار کرن دے چکر اچ سی۔ بہتا کالہا سی۔ میں اکھاں بند کر لیئاں۔ ڈمپر گڈی دی کھبی سایئڈ دے پچھلے بوہے نوں وجدا سجے نوں مڑ گیا تے گڈی سجے پاسے چکر کھا گئی۔
باقی سب خموشی سی۔ بس دھماکے دی آواز۔ بریکاں دیاں چیکاں۔ کجھ ہور گڈیاں تے موٹر سایئکلاں ہک دوجے نوں وجیاں۔ ایہہ سب کجھ پل دے پل وچ ہو گیا۔ اسلم نے میرے ول ویکھیا۔ میں بُلھ سکیڑ کے افسوس کیتا۔ بولیا کجھ نہ۔ دونوے وارڈن گڈی ول نسے، نالے کجھ ہور لوک وی، چونک وچ ٹریفک جام ہو گیا سی پر جیہنوں جدھروں راہ دسدا سی اوہ اودھروں نکل رہیا سی۔ اسلم نے وی گڈی سجے پاسے واپس موڑ لئی۔