Nadir Ali is one of the senior Punjabi Short story writers and has many many short stories in his credit.

قصہ گناہ ثواب دا

( نادر علی )

رب دے لیکھے رب جانے پر گُناہ ثواب تے اکثر دوجیاں لوکاں دے لیکھے ای ہوندے نیں پئی پھڑے جاء تے گُناہ گار ! یاں پھرا سی کہنا پئی بُرے کم وچوں ہور بُرا کم نکلدا اے جوں باہمن دے پُتر دے گنڈے کھان آلا قصہ اے۔ ہون آلیاں سوہریاسں میراثیاں پُچھیا پئی مُڑے نوں کوئی بُری عادت تے نہیں۔ اوس کہیا، “جی بس گنڈے کدے کدے کھالیندا اے ! ـ”اوہناں کہیا، “رام ! رام ! باہمن دا پُت ہو کے وسل کھاندا اے پُوجا پاٹ کردیاں مونہوں بو نہ آوندی ہوسی؟”مراثی آکھیا، “نہیں جی گوشت نال بندہ گنڈا کھا ای لیندا اے !”اوہناں کہیا، “ستیاناس گوشت کھاندا اے؟”مراثی آکھیا، “جی نہیں اوہ تے کدے شراب پیوے تے تد نال گوشت کھاندا اے!”اوہناں کہیا، ” بیڑہ ڈُبے تیرا ! شراب بھی پیندا اے “مراثی کہیا، ـ”جی جد کدے ہیرا منڈی جائے تے شراب بھی لوک پی ای لیندے نیں!”
پر فوج دیاں افسراں وچوں اکثر گنڈے کھاندے سن۔ سوچدے ساں ایہہ سپاہی داحق اے۔ مرن مارن ڈاڈھا کم اے ایس لئی کجھ کُھل ہونی چاہیدی اے ! پر وچوں ایہہ گل بھی نہیں سی افسراں نوں کھل سی سپاہیاں نوں نہیں۔ افسراں واطے شراب سوکھی تے کجھ سستی بھی لبھ جانی تے ادھی راتی ، مُڑ اگلی بھڑکی آدم حوا آلے کم دی لگ پینی۔ سچی گل پُچھو تے ایہہ افسری کھاتا سی۔ افسر بھاویں فوجی ہووے تے بھاویں سویلین ایہہ شراب رنڈی بازی شوق افسری آہے۔ مینوں کجھ جھاکا آہیا پتہ نہیں پینڈو کر کے یاں اُنج ڈراکل آہیا۔ پر شراب پی پا کے جد اُدھم پینا تے مُڑ جھاکا کاہدا۔ پھر بھی نالدیاں نال نہ رلیا تے لوکاں کہیا، “توں سوشلسٹ ایں ! توں بیشک ہر عورت نوں ماں بھین سمجھدا رہ اسی تیری ماں بھین کر دے رہساں!”
میں اکثر چرکی راتی یاں ایہہ صلاح بندیاں چُنڈ چُھڈا لینی ۔ اک دن گاون سُنن دا کہہ کے لے گئے ۔ زاہدہ آہی بھی سوہنی تے ساز طبلے آلے نال ریسٹ ہاؤس آئے ہوئے سن۔ شگن ہیرا منڈی آلے سن تماش بینی ودھ تے گانا گھٹ ۔ ویلاں سر تے رکھ کے تے یاراں دیاں گلھاں تے رکھ کے جیہڑیاں اوس چاندیاں گلھ بھی پٹنی۔ یاراں وجے نال روٹی آ گئی ۔ میں اوس دے کول بھُنجے بہہ گیا۔ اوس آپ کہیا پئی اُستاد ہوراں نال کھاسی۔ میں اوس تے سازندیاں کٹھی روٹی کھاہندی۔ میرے پچھن تے اوس دسیاپئی اوس گانا تے پکا بھی سکھیا سی لوک سُندے نہیں تے چالُو گاون ای گاونا پوندا اے۔ 
میں کہیا اک وچ کوئی غزل سُنا دیوے۔ غزل بھی گنڈے گوشت ہار شراب نال جُڑی ہوئی اے !
باقی افسراں رولا پایا۔ ـ”ملکا بندہ بن جا۔ ایہہ لیلی مجنوں فلم اسی نہیں چلن دینی۔ کھان دے بعد اوس غزل چھیڑی ۔ ہُن تائیں چوکھے لوک ڈھیرپی چُکے سن تے اوہناں دوشعر تے سُنے پر فیر کوئی تیز ٹھیکے آلی فرمائش کیتی۔ ٹھیکا تیز ہویا تے اوس کھل کے نچن دا آہر کیتا۔ دو چار افسراں بھی کجھ بے ڈھنگا جیہا نچیا۔ اوہدے نیڑے ڈھکن تے اُتے ڈھین دا آہر ودھیرا سی۔ میں اوس دے نال رل کے نچنا شُروع کر دتا جوں پُرانے زمانے وچ مرد عورت دا کتھک آہیا۔ کتھک تے میں نہیں ساں جاندا پر انچ چنگا لیندا ساں۔ میں اوس ال ویکھ کے ہر پینترے نال پینترا رلایا۔ پڑ بھی کھل گیا تے میں دھگانے نچن آلیاں نوں بھی باہر کڈھ لیا۔ زاہدہ بھی کھل کے نچی۔ 
پرمنڈیکے وچوں اکثر نوں ا یہہ گل چنگی نہ لگی۔ پہلوں تے شاہ ہوری اگے ہوئے تے مگرو مگرکرنل کوڈُو ! شاہ ہوراں ہتھ پھڑ کے انگریزی ناچ دی کوشش کیتی پر شاہ ہوری ناچ توں لنگھے آہے ! اوہناں جپھاگھتیا کوڈُو چُمی لین دی کیتی۔ اک تے گاون دا آہر آہیا دُوجے دھکے شاہی نال بوٹی بوٹی حصے نہ آوندی۔ اوس کوڈُو پچھانہہ دھکیا تے شاہ ہوراں غصے نال گاہل کڈھی “حرام زادی!”کوڈُو تے جوں چیلے جان شٹرپ اوس چپیڑ کڈھ ماری کُڑی نوں۔ میں رلیا ۔ کوڈُو نوں دھکا دے کے باہر کڈھیا۔ پر شا ہ جی مچھر گئے تے مُنڈیکا سارا شاہ ہورا نال سی۔ ” What is the problem?”( کیہ مسئلہ اے !) تے ہتھ پا کے گلماں پاڑ سٹیا۔ اوہ ڈھاہاں مار کے روون لگ پئی۔ اُستاد ہوری رلے پر ڈیرہ تے افسراں دا آہیا۔ میں کوٹ لاہ کے زاہدہ نوں پوایا تے چا لیا۔ “We will not let her go”(میں ایس نوں جان نہیں دیاں گا ! ) شاہ ہوراں کہیا۔ This bitch will have to dance!”میں بھی زور نال بولیا، “You all fuck off”(تُسی سارے دفع ہو جاؤ ) میں زاہدہ نوں کار وچ سٹیا تے ہیرا منڈی حیاتی وچ پہلی واری گیا۔ پر گل ایتھے نہیں مکُی۔ میں رات زاہدہ کول رہیا تے گُناہ آلی سرحد بھی ٹپ گیا۔ کجھ اوہ مہربان آہی کجھ میں بھی مجنوں بن گیا۔ پتہ نہیں ایہہ ثواب وچوں گُناہ نکلیا کہ گُناہ وچوں ثواب!