مِرچاں دے پَتَر ۔۔۔ شِو کُمار بٹالوی
مرچاں دے پتر
شو کمار بٹالوی
پنیاں دے چن نوں کوئی مسیا
کیکن ارگھ چڑھائے وے
کیوں کوئی ڈاچی ساگر خاطر
ماروتھل چھڈّ جائے وے ۔
کرماں دی مہندی دا سجنا
رنگ کویں دسّ چڑھدا وے
جے قسمت مرچاں دے پتر
پیٹھ تلی ‘تے لائے وے ۔
غم دا موتیا اتر آیا
صدق میرے دے نینیں وے
پریت نگر دا اوکھا پینڈا
جندڑی کنج مکائے وے ۔
ککراں دے پھلاں دی اڑیا
کون کریندا راکھی وے
کد کوئی مالی ملھیاں اتوں
ہریئل آن اڈائے وے ۔
پیڑاں دے دھرکونے کھا کھا
ہو گئے گیت کسیلے وے
وچ نڑوئے بیٹھی جندو
کیکن سوہلے گائے وے ۔
پریتاں دے گل چھری پھریندی
ویکھ کے کنج کرلاواں وے
لے چاندی دے بنگ قصائیاں
میرے گلے پھسائے وے ۔
تڑپ تڑپ کے مر گئی اڑیا
میل تیرے دی حسرت وے
ایسے عشقَ دے ظلمی راجے
برہوں بان چلا ئے وے ۔
چگ چگ روڑ گلی تیری دے
گھنگنیاں وتّ چبّ لئے وے
‘کٹھے کر کر کے میں تیلھے
بکل وچ دھکھائے وے ۔
اک چولی وی پی نہ سکی
پیار دے نترے پانی وے
ونہدیاں سار پئے وچ پورے
جاں میں ہونٹھ چھہائے وے