سوگ ۔۔۔ شو کمار بٹالوی
سوگ
شو کمار بٹالوی
روز میں تارہ تارہ گن
رات بتاؤندا ہاں
روز میں تیرے سر توں سورج
وار کے آؤندا ہاں ۔
جد روہیاں وچ پنچھی تڑکے
واک کوئی لیندا ہے
میں اپنے سنگ ستا اپنا
گیت جگاؤندا ہاں ۔
پھر جد مینوں سورج گھر دے
موڑ ‘تے ملدا ہے
ندیئے روز نہاون
اوہدے نال میں جاندا ہاں ۔
میں تے سورج جدوں نہا کے
گھر نوں مڑدے ہاں
میں سورج لئی ویہڑے نمّ دا
پیہڑا ڈاہندا ہاں ۔
میں تے سورج بیٹھ کے جد پھر
گلاں کردے ہاں
میں سورج نوں تیری چھاں دی
گلّ سناؤندا ہاں ۔
چھاں دی گلّ سناؤندے جد میں
کمبن لگدا ہاں
میں سورج دے گورے گل وچ
باہواں پاؤندا ہاں ۔
پھر جد سورج میرے گھر دی
کندھ اتردا ہے
میں اپنے ہی پرچھاویں توں
ڈر ڈر جاندا ہاں ۔
میں تے سورج گھر دے مڑ
پچھواڑے جاندے ہاں
میں اوہنوں اپنے گھر دی
موئی دھپّ وکھاؤندا ہاں ۔
جد سورج میری موئی دھپّ لئی
اکھیاں بھردا ہے
میں سورج نوں گل وچ لے کے
چپّ کراؤندا ہاں ۔
میں تے سورج پھیر چپیتے
تردے جاندے ہاں
روز میں اوہنوں پنڈ دی جوہ تک
تور کے آؤندا ہاں ۔
روز اداسا سورج ندیئے
ڈبّ کے مردا ہے
تے میں روز مرے ہوئے دن دا
سوگ مناؤندا ہاں ۔