ست پوڑھیاں ۔۔۔ حسین شاھد
ست پوڑھیاں حسین شاہد مَیں عشق دی گَل کرن لگا جے۔ عشق دِیاں گلاں سُن
ست پوڑھیاں حسین شاہد مَیں عشق دی گَل کرن لگا جے۔ عشق دِیاں گلاں سُن
میں سنیا اے عائشہ اسلم ملک ورھے نوں چولا پا کے بھنگڑا پاوندے نیں تے
کالی راشد جاوید احمد 1992 ستمبر دے مہینے اوس نے دنیا اچ پہلا پیر رکھیا
مٹھے چول ثمینہ سید ہر دن رات اچ ڈھلدا اے تے فیر دن ہو جاندا
غزل فرح خاں ہنجواں دے دریا وچ تردی رہنی آں دھپاں سہہ سہہ فیر وی
کُڑیاں ( منجیت ٹوانہ ) کجھ کڑیاں لمےروٹ دی بس وانگ ہوندیاں نیں جو نیڑے
غزل حسین شاد توں سفنا رت بہار دا توں موسم نیلی بار دا تیری اکھیں
اک رات ( توقیر چغتائی ) مینوں پکا یقین اے، اوہ ادھل گئی اے۔
غزل (تنویر قاضی ) گوڑھی چپ وچ مکھ دا چانن نیلیاں اکھاں ڈاہڈی واہمن ست
سپ صفیہ حیات تایا بخشو سارے محلہ دا تایا سی۔ماواں اوس نوں اپنا پیو