پنشن ۔۔۔ گلزار سنگھ سندھو
پنشن (گلزار سنگھ سندھو ) دلیپ کور نوں اپنے وڈے پتر چرن سنگھ کول آیاں
پنشن (گلزار سنگھ سندھو ) دلیپ کور نوں اپنے وڈے پتر چرن سنگھ کول آیاں
غزل سایئں اختر حسین بھار پیا تے کوٹھے دی چھت بہہ گئی اے جندڑی کیویں
کچیاں امبیاں ( نزہت عباس ) گورنمنٹ گرلز ہائی سکول لائل پور داخل ہویاں ہلے
غزل شبر زیدی چڑھدا سورج شُوکاں مارے ،لوں لُون وچ انگارے بستی وچ گرجاں دے
کرائے دا پیو ( فرزند علی ) اوہ ہر روز اوتھے فٹ پاتھ اتے بیٹھا ای ملدا۔
کاواں ہتھیں صفیہ حیات ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ اج بڑے چراں پچھوں میں شکر دوپہرے ستی ۔ میں
نظم شاھین کاظمی اس حاضر پل نوں جینہڑا سکھ کوئی رنگ جما کوئی گیت سنڑا
میرے ویڑھے افضل راجپوت میرے ویڑھے، نم انار تے جامن اتے چیتر دا رنگ ڈلھیا
لمیاں واٹاں ( اقبال خالد ) “سر کیمپ والے ساڈی ڈاک روک لیندے نیں۔” میں
کوئی رنگ کہانی رہ گئی ( سارہ شگفتہ ) رنگاں دے سینے وچ کوئی رنگ