لمیاں واٹاں ۔۔۔ اقبال خالد
لمیاں واٹاں ( اقبال خالد ) “سر کیمپ والے ساڈی ڈاک روک لیندے نیں۔” میں
پنجابی Punjabi
کوئی رنگ کہانی رہ گئی ۔۔۔ سارہ شگفتہ
کوئی رنگ کہانی رہ گئی ( سارہ شگفتہ ) رنگاں دے سینے وچ کوئی رنگ
عمراں دھپاں ہویئاں ۔۔۔ صفیہ حیات
عمراں دھپاں ہوئیاں صفیہ حیات میری ماں نے اپنی ماں دی میں اپنی ماں دی
مور دے پیر ۔۔۔ راشد جاوید احمد
مور دے پیر راشد جاوید احمد نکے بال نوں موڈھے نال لا کے اوہ ہسپتال
اُڑک چھوئے ۔۔۔ تنویر قاضی
اُڑک چھوئے تنویر قاضی ہتھوں ڈگ نہ پوے پرانے کاغذاں وچوں لبھی گلابی چٹھی انھی
نظم ۔۔۔ سلمان سعید
نظم (سلمان سعید ) میرے رستے اینے اوکھے کدی نہیں سَن اپنے جی وچ وَسن
کھلا بوہا ۔۔۔ دل نواز دل
کُھلا بُوہا ( دل نواز دل ) کندھاں چھتاں ڈگیاں سبھے تُٹ گئے کُھر گئے
اپنی اپنی اگ دا اپنا اپنا سیک ۔۔۔ کنول مشتاق
. اپنی اپنی اگ دا اپنا اپنا سیک ( کنول مشتاق ) “گلَ تاں بڑی
غزل ۔۔۔ تجمل کلیم
غزل تجمل کلیم وعدے پورے کر نئیں جاندا سوچ رہیاں کیوں مَر نئیں جاندا جس
پنج ورھے لمی سڑک ۔۔۔ امرتا پریتم
پنج ورھے لمی سڑک ( امرتا پریتم ) گورمکھی توں التھا : راشد جاوید احمد