آو گھراں نوں مُڑ چلیے ۔۔۔ دلیپ کور ٹوانہ
آؤ گھراں نوں مڑ چلیئے ( (دلیپ کور ٹوانہ اک دن میرے کول کجھ نوجوان
آؤ گھراں نوں مڑ چلیئے ( (دلیپ کور ٹوانہ اک دن میرے کول کجھ نوجوان
غزل (تنویر قاضی ) گوڑھی چپ وچ مکھ دا چانن نیلیاں اکھاں ڈاہڈی واہمن ست
گواچے ہوئے سمے نال ملاقات ( سلیم پاشا ) پیدل چلدے ہوئے،گھر نوں جاندیاں میرے
غزل ( اختر کاظمی ) سچ نوں کٹھنائیاں دے دھکے جردیاں تکیا جھوٹ نوں صرف
نظم ( جمشید ساہی ) جھوٹھ رہوے تے سچ وی سیت رہوے تے مچ وی
اس نوں کس نے ماریا (جیلانی بانو) ‘‘اس نوں کہنے ماریا؟’’ ‘‘عورت اپنے آپ کدے
خاب ( نسرین انجم بھٹی ) دور جان والیاں اکھیاں نت اڈیکن بارشاں تے کڈانہہ
آہلنیوں ڈگا بوٹ ( جمیل احمد پال ) کمبکھت چڑیاں نے تنگ کر
99 تے اڑی ہوئی گوٹ راشد جاوید احمد کمرے اچ باری نال اک میز رکھی
نظم ( سارہ شگفتہ ) ڈبنا چاہوندی ساں تے سمندر نے اپنیاں بانہواں ونڈ دتیاں