خوف دا سمندر ۔۔۔ منصور قیصر
خوف دا سمندر منصور قیصر حالی شام نے آپنی چادر نہیں کھلاری پر سمندر دیاں
خوف دا سمندر منصور قیصر حالی شام نے آپنی چادر نہیں کھلاری پر سمندر دیاں
جندے نی! توں کیکن جمی افضل ساحر جندے نی! توں کیکن جمی پیر پیر ‘تے
قلم دی کاہدی واہی افضل احسن رندھاوا راتاں جاگو قلماں واہ واہ چٹے کاغذ کالے
واچ مین مقصود ثاقب سویرے شامیں، روز اودھے کولوں لنگھناں۔ اوہ بیٹھا ہوندا اے اپنی
غزل زرغونے خالد جے، تیڈی یاد، نہ ایں دل دا ،سہارا تھیسی ول، ساکوں آپ
کیویں کتاں پونیاں عائشہ اسلم ملک کیویں کتاں پونیاں پیڑاں ہویئاں دونیاں تند اکہری پیندی
جمہوریت کی کُتیا تنویر قاضی جمہوریت کی کُتیا تراہ نکالتی یہ دھوتی پہنے دیہاتیوں پر
بُڈھا تے بُوہا فرزند علی اوہ کمریوں باہر نکل کے چن نوں پی جان والیاں
نظم منیر نیازی نیلا گرم سمندر اُپر دُھپ دا شیشہ چمکے موتی ایس دے اندر
سپ صفیہ حیات تایا بخشو سارے محلہ دا تایا سی۔ماواں اوس نوں اپنا پیو آکھدیاں