جواب ۔۔۔ عائشہ اسلم
جواب
عائشہ اسلم ملک
ایہہ چا ء دی پیالی مکن تے نہیں آ رہی سی۔ ایہہ اج توں پہلاں وی کئی وار ہویا سی یا شائد فیر ہر وار ہوندا سی۔ کدے چاء دی پیالی تے کدے پانی دا گلاس تے کدے روٹی دی ا ک برکی۔ اکو برکی لکھ واری ڈھے جاندی اے تے کدے اوہ برکی ودھ کے پوری روٹی بن جاندی اے۔ کدے نہ مکن والی روٹی۔
پر گل تے چاء دی پیالی توں شروع ہوئی سی تے ہر گل ای روٹی وال آپو آپ ٹر پیندی اے۔ روٹی جیہڑی دوجیاں دی روٹی کھوون ول ہتھ ودھاندی اے تے فیر ۔۔۔۔ ایہہ ہتھ ودھدے ودھدے ہر بندے دی گردن پھڑ لیندا اے تے فیر جند تے روح ۔۔۔۔۔ سوچاں تے سکھنے کھو لیندا اے تے ہر شے جیہڑی نہ وی کھوہن والی ہووے اوہ ویلے دے ظالم ہتھوں کھوہی جاندی اے۔
جثے تے وجیاں نہوندراں دے نشان تکے جا سکدے نیں پر روح دے جثے تے وجیاں سٹان نہ تے کوئی تک سکدا اے تے نہ ای تکایئاں جا سکدیاں نیں۔
جس طرحاں نوراں دے کالجے ول اک نہیں کئی ہتھ ۔۔۔۔ جے سچ پچھو تے نوراں دے کالجے دی نہیں اوہدی ڈھلدی جوانی تے سوپنے جثے دی اے۔ جسدے ول لکھ اکھیاں تے کڑوڑ ہتھ نسدے نیں۔
نوراں وی تے چاء دی اک پیالی طرح ای سی جیہنوں ارسلان نے پیون دی کوشش کیتی سی۔ نہیں اوہ کوشش کر رہیا سی تے ارسلان ای نہیں ہر مرد عورت نوں چاء دی پیالی طرح پین دی کوشش کردا اے۔ کدے ہولے ہولے تے کدی چھیت چھیتی وڈے وڈے گھٹ بھر کے، کجھ پیالیاں ساری عمر پیون تے وی ختم نہیں ہوندیاں۔ نوراں وی تے اجیہی پیالی سی۔ کدی نہ مکن والی پیالی۔
نوراں دا اصل ناں تے کجھ ہور سی پر ارسلان ہمیش اوہنوں نوراں کہندا سی۔
نوراں ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ دلا بھٹی دی نوراں
ارسلان نوں نوں نوراں نال پیار وی سی تے نفرت وی۔ اوہدے لئی نوراں سبھ کجھ وی سی تے کجھ وی نہیں سی۔ کیوں جے کدی کدی ارسلان بہت کلا ہو جاندا سی۔ پر اوہنوں تکدیاں ای اک نگھ اک عجیب احساس نال اوہدی روح بھر جاندی سی۔ پر فیر وی اوہدا اکلاپا اوہنوں اندروں چیر دیندا سی۔ ارسلان نوں لگدا سی کہ اوہ دنیا دا سبھ توں کلا بندہ اے۔
پر نوراں دا خیال ۔۔۔۔۔۔۔۔ اوہ تے خیال ای سی ناں۔نوراں آپ تے نہیں سی ۔۔۔۔
اک دن راہ چ لنگھدی نوراں نوں ویکھ کے اوہنوں انج جا پیا جیویں ایہہ نوراں نہیں جا رہی ۔اوہدا ساہ اوہدے توں کھس رہیا اے تے فیر اک دو تن پَل نوراں دے جان مگروں اوہنوں لگیا جیویں اوہدے اندر کوئی مر گیا ہووے ۔۔۔۔ پر کون ؟
کتھے اوہ مرن والا ارسلان آپ تے نہیں سی ؟ پر اوہ تے ٹردا پھردا سی اوہ کس طرحاں مر سکدا اے۔ فیر جے اندر دا ارسلان مریا سی تے باہر والا ارسان تے جیوندا سی۔ خورے کیہہ ہویا سی جے ارسلان ورگا بندہ ڈھے پیا سی تے اوہ ڈگیا وی کتھے ؟ اک چکڑ رنگی عورت سی یاں فیر اوہ چکڑ دی کائی سی۔ ارسلان لئی اوہ چکڑ نہیں۔ کائی نہیں۔ کائی تے چکڑ اچ کھڑن آلا پھل سی۔
ارسلان نوں جیون دی سزا تے اوہدی ماں نے دتی سی پر پریت کرن آلیاں نوں مرن تے مر مر کے جیون دی بد دعا ویلے دا کیہڑا پل دے دیندا اے۔ کوئی اک پل جیہڑا بندے نوں سولی تے ٹنگ جاندا اے تے بندہ کسے جوگا نہیں رہندا، اپنے جوگا وی نہیں۔ فیر تے امیر وی فقیر ہو جاندے نیں۔ یاں کجھ فقیر امیر ہو جاندے نیں۔ پتا نہیں کسے تے بیتی کجھ ہوندی اے تے کسے تے کجھ۔ ہر جگ بیتی جگ بیتی نہیں رہندی ہڈ ورتی بن جاندی اے۔
ارسلان جیہڑا کسے وی جگ بیتی نوں ہڈ ورتی سمجھن تے منن لگ پیدا سی اوہ کس طرحاں من سکدا سی کہ نوراں صرف اوھدا ای نہیں ہزار ہتھاں دا جام اے۔ نوراں ہزار ہتھاں دا جام۔
ایہہ سوچ کے ای ارسلان دے اندر باہر اگ لگ گئی تے اوہنے اپنے آپ نوں پچھیا
” ایہہ کیویں ہو سکدا اے۔ “
ایہہ وی ہو سکدا اے۔ ایہہ کنج نہیں ہو سکدا ؟ جے ہوون تے آوے تے سبھے کجھ ہو سکدا اے، فیر اوہ کس طرحاں بچ سکدی اے۔ نوراں سوہنی اے تے دفتر چ کم کردی اے۔ اوہنوں تے ہزار موقعے ملدے رہے ہوون گے جیہڑے اج دے دور اچ کسے وی کڑی نوں بدلن لئی مجبور کردے ہوون گے تے اوہ وی ویلے نوں اپنے آپ دی صورت چ ضرور کیش کردی ہونی اے۔ اجکل کوئی وی کڑی ان چھوئی تے کنواری کس طرحاں رہ سکدی اے۔ ہزاراں ہتھ ودھدے نیں تے بڑے بڑے فنکار راہ وچ آوندے نیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ فیر اوہ کس طرحاں ۔۔۔۔۔ ؟
فیر لوکاں دے مہنے تے ٹچکراں کدے بھلدیاں نیں۔ ارسلان وی ساریاں گلاں بھل سکدا سی۔ پر اوہنے ایہناں لکھاں گلاں دی اک گنڈھ بنا کے اپنے اندر دی کسے نکر وچ رکھ لئی تے بھلن دی اداکاری کرن لگ پیا فیر ایس اداکاری نوں سچ سمجھن لگ پیا۔
پر سمجھن نال جھوٹ سچ نہیں بن جاندا، جیویں نفرت نفرت نہیں رہندی اے محبت بن جاندی ۔ فیر ارسلان نوں ایہہ احساس ہون لگا کہ نوراں تے سارے شہر دی اکھ دا سفنا اے۔ ہر بندہ اوہدے مگر تے ہر بندے نال اوہدا تعلق، جیہنوں تکو، ایہو ای آکھے
” بس ذرا نوراں نال ملاقات سی۔ تینوں ملن دا ویہل ای نہیں ملیا۔ “
تے فیر کئی لوکاں نوں ایہہ ویہل کدے وی نہیں ملیا۔ ارسلان نوں لگدا سی کہ شہر ودھدے ودھدے دنیا ہو گیا اے تے اوہدے سوا سارے بندے ای نوراں دا گھٹ بھر بیٹھے نیں۔ ایہہ سوچ سوچ کے ارسلان دا سر پیڑ کرن لگ پیا تے اک دن ساریاں دوایئاں ای بے اثر ہو گیئاں ۔ ارسلان کئی مہینیاں توں سون دی کوشش کردا پیا سی تے اوہنوں نیندر نہیں سی اوندی۔ اوہ اجے انیندراں دے پھٹ ہور حیاتی چ نہیں سی جر سکدا تے فیر اوہنے ماں نوں پنڈ توں بلا لیا ۔
ماں ۔۔۔۔۔ ماں ای ہوندی اے۔ اوہ پتر دا درد اپنی چھاتی تے جھلن لگ پئی تے اک دن ہار کے اوہنوں نوراں دے گھر رشتے دی گل کرن لئی جانا پیا۔
پتر دی حیاتی دی لوڑ اوہنوں اپنی حیاتی توں ودھ جاپدی دی سی تے اوہ اوہنوں کس طرحاں ایس حال چ ویکھ سکدی سی۔
ماں دے لکھ پھیریاں توں بعد کتے مہنگی نوراں سستی ہوون لئی اوہدے ویہڑے چ آ گئی۔
ارسلان جیہڑا نوراں نوں مندا سی چاہندا سی ، اج اوہ خورے کیہڑے ویلے دا بدلہ لین دا سوچی بیٹھا سی۔ کنی پایئاں لکھ گلاں دی گنڈھ تے اج ھلنی سی۔
اج تے بہت کجھ کھلنا سی۔ اج دی رات تے کھلن تے ڈھلن دی رات سی فیر اج کس طرحاں اپنے جثے تے سوچ دی اگ دا سیک اوہ نوران تیکر نہ پہنچاندا۔
ارسلان نے نوراں دا گھنڈ وی چکیا تے گھنڈ چکائی دی نشانی ہیرے دی مندری وی نوراں دی انگل چ پائی ۔ اوہنے نوراں نوں رج تکیا وی سی تے چکھیا وی ۔۔۔۔ پر نوراں دے گھٹ بھردیاں جیہڑا وار ارسلان نے کیتا سی اوہنے نوراں دا تراہ کڈھ لیا۔ اوہ نوراں دے جذبیاں تے سوچاں دی موت سی۔
” نوراں سچو سچ دس ۔۔۔ توں کنے لوکاں اچ اپنا آپ ونڈ بیٹھی ایں۔ ” ؟
نوراں دے مونہہ نوں تے جندرا لگ گیا۔ ارسلان نے فیر پچھیا۔
“چپ کیوں کر گئی ایں ۔۔۔ بولدی کیوں نہیں ؟ “
نوراں بولی تے اوہدی واج چ ہنجوواں دا سجھ وی سی۔
” نہیں چپ نہیں۔ اوہ بندے انگلاں تے نہیں گنے جا سکدے ۔ توں سویرے مینوں وڈی ساری کاپی لیا دیویں میں لکھ دیواں گی۔ “
سویر ہون توں پہلاں ای نوراں نے اوہدی حیاتی دی کاپی تے اپنی خود کشی نال اوہدے سوال دا جواب لکھیا سی۔ ایہہ جواب تے لہو دے رنگاں چ رنگیا سی تے ہوکے ہاواں نال بھریا سی۔ ہنجوواں ورگے نہ مٹن والے نشان کاپی تے رہ گئے سن۔
کیہہ ہر زنانی جیہڑی گھروں باہر نکل کے کوئی وی کم کردی اے اوہ بندیاں دے سوالاں دے جواب چ ایسے طرح موت نوں گل لاوے گی۔؟
ایسے طرحاں بندے نظران چ اوہدا گھٹ بھردے رہن گے۔ چپیڑ، گالھی یا خموشی دے جواب چ رات لنگھاون تے کٹھیاں سون دیاں خبراں سناندے رہن گے۔ کیہ ہر نوراں دے لیکھ چ ایسے طرحاں بدنامی لکھی گئی تے اوہ نہ کیتے گناہواں دی سزا بھگتدی رہوے گی۔
ارسلان نے لوکاں دیاں گلاں باتاں دی گنڈھ دل چ لکائی سی تے اج اسیں اوہدے تے وقت دے ساہمنے سوالاں دی گنڈھ رکھنے آن۔
کیہہ ایہہ گنڈھ کوئی کھول سکے گا ؟
کیہڑا اے جیہڑا ہر کم کرن آلی عورت نوں فاحژہ تے محبوبہ سمجھن یا منن توں انکاری اے۔
کیہڑا اے جیہڑا نیندر چ تے جاگدی اکھیاں چ زنانی نوں چیرن وڈن، کٹن تے چسکیاں نال کھاون پیون دا سفنا لے کے نہیں جمیا۔
کیہڑا اے جیہڑا اوہدی سجری جوانی دا گھٹ بھرنا نہیں چاہندا۔ کیہڑا اے جیہڑا زنانی نوں سبھ توں پہلاں ورتن تے ہنڈان دی خواہش نہیں کردا۔
کیہڑا اے جیہڑا عورت نوں چا ء دی پیالی سمجھ کے نہیں پیندا ؟
ایہہ وکھری گل اے کہ کوئی چاء ٹھنڈی کر کے پیندا اے تے کوئی ابلدی ہوئی گرم چا ء چھلکا دیندا اے تے کوئی چاء نوں فضول سمجھ کے ڈولھ دیندا اے۔
کوئی ساری عمر چاء ڈگاں تے پیالی توڑن دی کوشش کردا رہندا اے۔
پر ایہہ سچ اے کہ چا ء دی پیالی دا اک گھٹ ہر کوئی لیندا اے۔