رنگ وچھڑے گلاباں دے ۔۔ صغریٰ صدف
رنگ وچھڑے گلاباں دے ( صغریٰ صدف ) رنگ وچھڑے گلاباں دے موسم نیں عذاباں
رنگ وچھڑے گلاباں دے ( صغریٰ صدف ) رنگ وچھڑے گلاباں دے موسم نیں عذاباں
دل دے جھلے مرگ نوں لگی ہے تیہ ۔ پر نے دسدے ہر طرف ویران
لمیاں واٹاں ( اقبال خالد ) “سر کیمپ والے ساڈی ڈاک روک لیندے نیں۔” میں
غزل ( فرح خان ) کھ راہواں تے بیٹھی روندی رہندی اے کیہ دساں میں
نظم ( اختر کاظمی ) اپنیاں وچ وی اپنا کوئی نئیں ایہہ سچ اے پر
اک رات ( توقیر چغتائی ) مینوں پکا یقین اے، اوہ ادھل
مورت ( تنویر قاضی ) اوہدیاں اکھاں مٹی رنگے کینوس اتے پلکاں نال اک لینڈ
دھیاں ( اقراء شریف ) اے ہو وی کیویں سکدا اے؟ تینوں نیئں پتا
وَرھا دِن راشد جاویداحمد کمرے دی باری وچ کھلوتا اوہ بڑی دیر توں باہر سڑک
دو نظماں ( آصف محمود ) تول تکڑی تول نیاں کیہ کرنائی تیرا میرا بھار