رُوم میٹ ۔۔۔ راشد جاوید احمد
روم میٹ راشد جاوید احمد سورج نکلن توں پہلاں اٹھنا اوہدا روز دا معمول اے۔
روم میٹ راشد جاوید احمد سورج نکلن توں پہلاں اٹھنا اوہدا روز دا معمول اے۔
اک مٹھی یاد بلراج ساہنی کوئی زمانہ سی جدوں زندگی دے رنگ منچ تے میں
ویلا آگیا پاش(اوتار سنگھ سندھو) ہن وقت آ گیا جے آپو وچلے رشتے دا اقبال
مُردا تاری زبیر احمد پھیرایہہ ہویا پئی اوہ گھر چیتے وِچ ای رہ گیا، سُفنیاں
غزل فرح خاں میں کملی ہاں — اُس ڈھولن دی جس سونہہ کھاہدی اے رولن
نا قدرا ثمینہ سید علی حسنین خاندان دا بہت ہی لاڈلا پتر سی۔ تن بھراواں
راوی کنڈھے دے ترنجن وچ اٹیرن والی دے نام ۔ سبین علی امرتا اوہ دلیر،
مائی رجو صابر علی صابر ” در فٹے منہ ای، لکھ لعنت ای، اونتریاں دیے
نظم پرویز ڈار پلکن ہیٹھ گھنیر وچ دُھپے دے لاٹوچاڑھے دھرت مکھوٹے تینڈے پلکاں کن
مائے موڑ جے سکنی ایں موڑ شاہ حسین لکھی لوح قلم دی قادر نے