نی میں جھلی ۔۔۔عائشہ اسلم ملک
نی میں جھلی (عائشہ اسلم ملک) سیانف دی مینوں گُڑھتی ناہیں پیار کرن دی سرت
نی میں جھلی (عائشہ اسلم ملک) سیانف دی مینوں گُڑھتی ناہیں پیار کرن دی سرت
پنجرے اچ پالی ہوئی گل (مظہر الاسلام) اوہ ہن بڈھا ہو گیا ہے تے اپنی
پنگھوڑا (نزہت عباس) نکے ہوندیاں ساڈے محلے وچ اک دنیا وسدی سی۔ سبھ دی آپو
کمینی (تنویر قاضی) درگاھوں دُھتکاری ھوئی کنجری نچدی جائے گلیو گلی نمانی ڈب کھڑبی ناھنجار
غزل (اکبر کاظمی) چار چپھیرے نھیریاں دا اک ہالہ اے ۔ انج لگے جیوں سورج
سورنی (افضل احسن رندھاوا) چوتھے بندے پچھیا، “ہنگورا کون دیویگا؟” “میں،” پنجویں آکھیا، “ہنگورا دین
پانی چ گھریا پانی (محمد منشا یاد) چیکنی مٹی نال گھوڑے، ڈھگے اتے باندر بناؤندیاں
تے ملاح چلدے رہے (پروفیسر ترس پال کور) چِمنیاں چوں اُٹھ رہیا دھوآں آکاش چ
غزل (رومانہ چودھری) اکو رُکھ تے پَل کے چڑیاں رہ نہ سکیاں رَل کے چڑیاں
شوق دا مُل ( نیلما ناہید درانی ) شاہ زمان نے وردی پا کے شیشے