ماں بولی ۔۔۔ حبیب جالب
ماں بولی حبیب جالب پتراں تیری چادر لاہی ۔ ہور کسے دا دوش نہ مائی
ماں بولی حبیب جالب پتراں تیری چادر لاہی ۔ ہور کسے دا دوش نہ مائی
لک ٹُنوں ٹُوں دی واج نہیں آئی شمائلہ حسین ورہیاں توں تارے نہیں تکے دیوے
اساں اپنی منگ نئیں چھڈنی افضل احسن رندھاوا پاٹیاں چنیاں تے پگاں دیاں ساریاں لیراں
اک کُڑی دی چیز گواچی غلام حسین ساجد بھریئاں ہویئاں اکھاں گِھر دا جاندا ہانہہ
چیکاں دی کچہری صفیہ حیات دکھدیاں اکھاں سڑدے پیراں نال مینوں جدوں ٹرنا پیا دھپ
دائرہ راشد حسن رانا ساہ مسافر ننگے پیریں موڈھے ڈانگ تے کچھے جتیاں ڈانگ دے
کسبی فخر زماں پر میں تے انج نیئں کرنا کیوں نیئں کرنا ۔۔۔ میں تے
دو نظماں سلیم شہزاد تن دے بیلے پھردے پھردے نین کوارے رہ جاندے نیں سدھراں
بولدا کیوں نہیں عارفہ شہزاد میں تے ایہہ میرا پرچھاواں ایہدے نال کے نچاں گاواں
وے سائیں امرتا پریتم وے سائیں وے سائیں تیرے چرخے نے اَج کَت لیا کَتن