دو نظماں ۔۔ آصف محمود

دو نظماں

( آصف محمود )

تول

تکڑی تول نیاں کیہ کرنائی

تیرا میرا بھار تاں خبرے

کدے وی ساواں نہ ہوسی

پاسکو وٹہ

رتی ماسے تول نہ لتھا

وت کیہ کرسائیں

جیہڑے کنڈے تیرا بھار نیوندا تُلدائے

اوسدی چوکی چڑھ جاں کھاں

آس دے دُکھ

وِچھڑ تاں اسیں پک نال گئے ہاں

کس دا دوش سی

کس نے کس نال وادھا کیتا

ایہہ اک وکھرا جھیڑائے

رل کے خوشیاں مان نہیں سکدے

ایہہ دُکھ سادا سانجھا ہے

پر سانجھا ہو کے جریا کیوں نہیں

ایہہ وی وکھرا جھیڑائے

وکھرے ہُن جد ہو گئے بیبا

ہور وی جو جو

وکھرا کرکے لاہمے دھریئے

سانجھے دُکھ دی ایڈی وڈی سانجھ دے ہوندیاں

آس تاں جگدی رہنی اے

آس نے دل نال جو جو کرنائے

دس وے اڑیا

اوہنوں کیہڑے لیکھے لاواں

( ڈاکٹر آصف ایم قادری )