غزل ۔۔۔ فرح خان

غزل

( فرح خان )

کھ راہواں تے بیٹھی روندی رہندی اے
کیہ دساں میں کِنے صدمے سہندی اے

سینے. وچوں کملا ڈِگ ڈِگ پیندا اے
خورے اوہدی یاد کیہ دل نوں کہندی اے

جس دے ویکھن خاطر اکھاں مردیاں سن
میرے ہتھاں تے اوس خواب دی مہندی اے

ایویں تے نئیں اکھاں میٹ کے ٹردی میں
یار دی صورت مینوں لٹ پٹ لیندی اے

چھڈ دے اڑیا کھیڑا چل ہن گھر چلئے 
عشق دے وچ تے جان گوانی پیندی اے

..