غزل ۔۔۔ ثمینہ سیـد
غزل
ثمینہ سیـد
سفنے رستے بھل گئے نیں تعبیراں دے
ایسے لئی تے سر ننگے نیں ہیراں دے
لوڑاں دے ہڑ انج ولیواں پایا اے
مٹی دے وچ رل گئے شملے ویراں دے
انج لگدا اے سورج پھٹن والا اے
چار چفیرے کھڑکے نیں زنجیراں دے
بے وسواسے موسم جد دے آئے نیں
پھکے رنگ پئے لگدے نیں تصویراں دے
ایس دھرتی نوں بھائیا ستے خیراں نے
ایتھے میلے لگدے ولیاں پیراں دے
سارے اکھر گونگے بولے ہو گئے نیں
کاغذ اتے بولدیاں تحریراں دے
Facebook Comments Box