دوش تے ساڈے بھرماں دا ہے ۔۔۔شو کمار بٹالوی

دھرم
جو سانوں ایہہ کہندے نے
مندراں دے وچ سنکھ وجاوو
وٹیاں دے وچ شردھا رکھو
پتھراں اگے دھوف دھکھاوو
پر جے مانو مردا ہووے
مردے منہ وچ بوند نہ پاوو
اک دوجے دے
لہوآں دے وچ
اپنے اپنے ہتھ ڈباوو
آؤندے مانو جوگا رلکے
کھیتیں رجّ کے کوجھ اگاوو
تواریخ دی چھاتی اتے
رنگاں والے ناگ لڑاوو
سمیاں دے شمشانگھاٹ ‘تے
اپنی اپنی مڑھی بناوو
کہڑا دھرم
تے کہڑا رنگ ہے
سنگمرمر دے خطبے لاوو
دھرم، تاں میرے متر اوہ ہے
جو نہ لہو دا رنگ پچھانے
جو سبھناں نوں اک کر جانے
مانو دی پیڑا نوں سمجھے

مانو دی پیڑا نوں جانے

اسیں تاں سجن 
سبھ شودر ہاں
بھٹّ-انگے تے سہج-وہونے
وکھ وکھ لہوآں دے رنگ لے کے
دھرماں ویہڑے کریئے ٹونے
کرم-وچھنے جنم-وہونے
اتوں مٹھے وچوں لونے

Shiv Kumar Batalvi was a Punjabi language poet, who was most known for his romantic poetry, noted for its heightened passion, pathos, separation and lover’s agony. He died in a very young age.

Read more from Shiv Kumar Batalvi

Read more Punjabi Poetry