پنج ورھے لمی سڑک۔۔۔ امرتا پریتم
پنج ورھے لمی سڑک ( امرتا پریتم ) التھا: راشد جاوید احمد الماری دا شیشہ
پنج ورھے لمی سڑک ( امرتا پریتم ) التھا: راشد جاوید احمد الماری دا شیشہ
غزل ثمینہ سیـد سفنے رستے بھل گئے نیں تعبیراں دے ایسے لئی تے سر ننگے
نروان محمود احمد قاضی چوک دے چہویں پاس ویکھ کے اوہنے ہتھ دے اشارے نال
اتھرو تارا ہو سکدا اے ابرار ندیم اتھرو تارا ہو سکدا اے دکھ دا چارہ
میرا سوہنا دیس پنجاب نیلم بھٹی منوں گُڑھتی دُلّے راٹھ دی جدھا جگ تے اُچّا
اٹھارواں حملہ ( ثناور چدھڑ ) ” اب جا ۔۔۔ کل آ ۔۔۔ چپ رہ
غزل فرح خاں بیتیاں گلاں باتاں دا ڈاھڈا دکھ ملاقاتاں دا تیرے باہجوں کیہ کرناں
روگ غلام دستگیر ربانی اندرون شہر دا ایہہ اوہ گھر سی جتھے ہر ویلے بھانڈے
کُھلی چھت تھلے غلام دستگیر ربانی اوس رات جد اوہ نیلے انبر دی چھت ہیٹھ
رات نوں ڈکو۔ ثمینہ سید “رات نوں ڈکو۔کوئی تاں رات نوں ڈکو۔ ہنیرا ہو گیا