عمراں دھپاں ہویئاں ۔۔۔ صفیہ حیات
عمراں دھپاں ہوئیاں
صفیہ حیات
میری ماں نے اپنی ماں دی
میں اپنی ماں دی چنی لے کے
رب جانے کیہڑے ویلے
دھپ نوں پانی اچ گھول کے
اکو ساہ اچ پی گئ
پرانی اٹ نوں نویں اٹ دا تروپا لایا
وڈیاں وڈیاں کتاباں چکیاں
چٹے ورقے کالے کر چھڈے
پیو دا شملہ اچا کردیاں
گل وچ سونہہ دی سولی پا لئی
کسے نے
میرے دل دی واج نہ سنی
میں بڑا کیہیا
بے بے ! برف بڑی تتی
میرا جثہ سڑگیئا
اوس گھوریا مینوں
میں کنبھ کے اپنے اندر وڑ گئ
اپنی ہک تے سٹاپو کھیڈدے
اتھرو دب چھڈیا
بل میٹ کے سی وی ڈھک لئ
بے بے نے فیر وی
پتاں دا پانی بھریا
میرا نئیں
Facebook Comments Box