بلند بخت ۔۔۔ ثمینہ سید

بلند بخت

کیمرے سیٹ ہورہیے سن.پروگرام پروڈیوسر اپنا اپنا کم سنبھالن دی تیاری کررہے سن تے نحیف نزار نائلہ سیف علی نوں پھڑ کے لیاندا گیا تے کیمرے دے عین سامنے آلی جگہ تے بٹھا دتا گیا.

رمیز احمد نے وی اپنی سیٹ سنمھالی او پچھلے تین سال توں ایہہ پروگرام کر رہیا سی “اپنی سناؤ” اوہندا ایہہ پروگرام ٹاپ دی ریٹنگ کررہیا سی.ایس چینل دا سب توں بوہتا ویکھا جان والا پروگرام سی. ایس پروگرام اچ عورتاں اپنے اتے بیتن والے ظلماں دی داستان سناندیاں سن .سانوے بیٹھے لوکی اتھرو پونجھ پونجھ کے پروگرام دی تے المیے دی ریٹنگ ودھاندے سن.

رمیز نے گل شروع کیتی “تسی اپنا تعارف آپ کراؤ ” نائلہ نے کیمرے ول ویکھیا.تے بولن دی تیاری کیتی.

“میں نائلہ سیف علی …پر میں اپنے نال ہن بلند بخت دا ناں لانا چاہنی آں .ایس واسطے کہ اوہندا صرف ناں ای بلند بخت نہیں اوہنے میرے دل اچ محبت دا ستارا تے عظمت دا مقام وی پا لیا اے.” نائلہ نے مائیک گود اچ رکھ لیا.اوہدا ساہ ٹٹنا بھجنا شروع ہو چکیا سی .اک کڑی نے رمیز دے اشارے تے اوہنوں پانی لیا کے پلایا.اوہ چھوٹے چھوٹے گھٹ بھر کے فیر بولن لگ پئی.

“رمیز میرا کزن اے.پر میں ایس پروگرام اچ آؤن واسطے ایہندی بوہت ای منت سماجت کیتی اے.

ایہہ کہہ رہیا سی کہ ایہندے پروگرام اچ منفی مواد ریٹنگ ودھاندا اے .تے ایہہ کڑیاں تے ہون والے ظلماں نوں بے نقاب کردا اے. میں…اوہ کڑی آں جندے تے بوہت ہی ظلم ہوئے .پر ہن لگدا اے کوئی ظلم نہیں ہویا .اینی محبت ملی اے اینی محبت کہ بیان تے یقین توں باہر اے.پر فیر وی میرا دامن تار تار اے.”

نائلہ دی ایس گل دے نال ای کیمرہ بند ہو گیا .رمیز نے بریک دا اعلان کیتا.سسپنس رکھنا ضروری سی.لوکی سوچ رہیے سن کہ کیہ ہویا ہوئے گا.جے منڈا وی چنگا اے.کڑی نوں سکھ تے فخر وی اے تے فیر دامن کسراں تار تار اے.

سارے انکھاں لاء کے بیٹھے سن.تے کہانی فیر شروع ہوئی .

“میری تے بلند بخت دی پسند دی شادی اے.پر مینوں اوہدی ماں جی نے پسند کیتا اے.میں اوہدے توں پنج سال وڈی آں.کیوں جے میرے حیاتی گزارن دے کجھ اصول سن.کہ منڈا مینوں بوہت چنگا لگے,جہیز دے ناں تے اک دھیلی وی نہیں لے کے جاونی,سوہریاں نوں وی تحفے شحفے نہیں دتے جاون گے.تے نکاح وی سادگی نال ہوئے گا.ہاں ولیمے دا فنکشن اوہ بھرواں رکھ سکدے نیں جے اوہناں دا دل چاہوے تاں.

نائلہ نے ساہ لیا .پانی پیتا .لوکاں دے دل دھڑک رہیے سن

“خورے کیہ ہون والا ہے”سبھے منتظر سن.

“فیر ایہو جیا کوئی ملیا یا مشکلات دا سامنا کرنا پیا تہانوں؟”رمیز نے سوال جڑیا

“بوہت مشکلات .بوہت ای زیادہ .کجھ عرصہ تے میں امی ابا جی دے کہن تے تیار شیار ہوکے مہماناں دے سامنے بیھندی رہیی چاہ بنا کے پیش کردی رہیی .پر جدوں ہسدے بولدے,کھاندے پیندے مہماناں نوں میرا مطالبہ دسیا جاندا تے اوہناں نوں سپ سنگھ جاندا.کڑی نوں بے زبان ہونا چاہی دا اے.جے اوہ سوچدی تے بولدی ہوئے گی تاں فیر شادی دے معیار تے پوری نہیں لہندی .لوکی معذرت کر کے چلے جاندے سن.کجھ کہندے فون تے دساں گے پر….اوہ فون کدی نہیں اوندا سی.

رمیز دے اشارے تے کڑی آئی تے نائلہ نوں ذرا ٹھیک ہوکے بیٹھن اچ مدد دتی.تے ٹشو دا ڈبہ وی نیڑے کر گئی.

” تسی سارے حیران ہو کہ میری کہانی اچ ظلم کتھے ہویا اے.ایہہ بوہت وڈا ظلم اے میرے پیاریو..کہ کڑی دی تعلیم نہ ویکھو,اوہدی ذہانت تے حسنِ اخلاق نہ ویکھو.اوہدے ماں پیو اوہنوں ویچن والی شئیے طرح سجا کے رنگ برنگے لوکاں دے سامنے بٹھاندے نیں تے مسکران دی کوشش دے بھیتر اوہناں دا درد ناں ویکھو.”بس کیہہ ملنا اے؟”ایہو ای ویکھو.ایہو ای اندازہ لاؤ جے کڑی دے پیو بھرا کماندے نیں ,گھر اپنا ہے تے کڑی کلی اے تے ضرور لما چوڑا جہیز ملے گا.پر جے کڑی دیاں تین چار بھیناں نیں تے ابے دی موت ہوگئی یا نکی جئی نوکری اے تاں فیر …. رشتے ویکھناں وکھانا نرا فالتو دا خرچہ اے.آون والے چاہ سموسے کھا کے جدوں جان گے تاں فیر پرتن گے نہیں.سوال ای نہیں پیدا ہوندا کہ کوئی غریب دی دھی نوں یا سوچن تے مطالبے منوان والی کڑی نوں لے کے جائے گا..”

پروگرام اچ کجھ کجھ جان پئی لوکی اکھاں پونجھ رہیے سن جیہڑا مسئلہ نیلی نے دسیا اوہ تے ہر گھر دا مسئلہ سی.سبھے ماں ,پیو تے کڑیاں جذباتی ہوگیاں .دل لاء کے ویکھن لگ پییاں کہ اگے کیہ ہون والا اے.

” میری عمر جدوں پینتی سال ہوگئی نالے لوکاں دے سلوکاں تے میری ضد نیں امی جی دی جان لے لئی ….میتھوں چھوٹی دی شادی ہوگئی ایس لیے کہ ابا جی نے میری منت کرلئی کہ ایہندے معاملے اچ توں چپ رہ .جہیز وہیز دے کے گھلیا اوہنوں. پر اوہ دو سالاں دے اندر ای طلاق دا تحفہ تے اک بچہ لےکے واپس آگئی تے سانوں اے لوگ ملے.ایہہ جیہڑے میرے سوہرے بنن اچ کامیاب ہوگئے.

رمیز نے بریک دا اعلان کیتا.دلاں دے اندر پکڑ دھکڑ ہورہیی سی.نائلہ بہت کمزور,نحیف لیکن مطمئن سی.اک سوہنا سجیلا جیہا منڈا پروگرام اچ آگیا.کرسی تے بٹھا دتا گیا.تے پروگرام واپس شروع ہون لگیا.

“ساڈے پروگرام اچ اک پیارے جیہے انسان تشریف لیا چکے نیں.پر ایہناں دا تعارف نائلہ سیف علی ہی کران گیاں.جی نائلہ ساڈے پروگرام ‘اپنی سناؤ’ اچ تسی سناؤ اپنی کہانی “

“کہانیاں تے ناولاں دے ناں ہمیشہ کڑیاں دے ناواں تے رکھے جاندے نیں,کیوں جے عظمت,قربانی تے وفا صرف عورت نال جڑی ہوئی اے.بندے تے ظالم نیں ….

ایہہ تسی سارے سمجھدے جے میں نہیں.میری کہانی ‘بلند بخت ‘ ہے.میرا شوہر…ایہہ شخص جہیڑا تہاڈے سامنے اے پر ایس پروگرام دے تسلسل دا حصہ نہیں اے مجرم نہیں اے.ظالم تے بالکل نہیں..تے میرا خیال اے معاشرے اچ مرد توں زیادہ تے عورت ای عورت دی دشمن اے.ساڈے ڈرامے ویکھ لیو بھین نے اپنی سکی بھین دے بندے تے ڈورے پالینے نیں,سس نوں نوہ گھر لیان واسطے جہیز دی لوڑ اے اوہ ایسے راہے اپنیاں تے اپنی فیملی دیاں حسرتاں پوریاں کرے گی ,بھابھی ہن بھابھی ماں نہیں رہیی.لیکن جے سارے ای چنگے لوکی مر مک گئے ہندے تے دنیا کنج چلدی…….”

نائلہ ساہ لین واسطے رکی..بلند بخت نے اوہندا ہتھ اپنے ہتھ اچ لے لیا….کرسی وی نیڑے کرلیی.

“ابا جی بوہت بیمار سن میں اوہناں نوں ڈائلسز واسطے لے کے ہسپتال جاندی سی .ایسے دوران میری ملاقات بلند بخت نال ہون لگ پئی .میں نوکری,گھر چلان ,ابا جی دے علاج ,چھوٹی بھین تے اوہدی بچی دے خرچیاں دی چکی اچ پس رہیی سی .”نائلہ نے ٹھہر کے لوکاں ول ویکھیا.

“تسی سمجھ رہیے ہوو گے کہ بلند بخت کوئی ڈاکٹر اے تے اباجی دے علاج دے دوران میرا اوہندے نال کوئی چکر وکر چل گیا ہوئے گا.سامنے بیٹھے لوگ کھسیانے جئیے ہوکے ہسے.

“ایسی کوئی کہانی نہیں ہے ایہہ وی اپنی ماں نال آندے جاندے سن.تے تھوڑی گل بات ہون لگ پئی .ایہناں دی ماں نے مینوں پسند کرلیا.میں دسیا …کہ میرے ابا جی غریب آدمی نیں,جہیز نہیں دے سکدے,میری چھوٹی بھین طلاق لے کے گھر بیٹھی اے اوہدا اک بچہ وی میری ذمہ داری اے….پر اوہ چپ بیٹھی سندی رہیی تے جدوں بولی تے جھولی پھیلا کے اباجی توں سوال کردتا.”میں تہاڈی بیٹی نوں اپنی بہو بنانا چاہنی آں…باقی سبھو کجھ ہے ساڈے گھر”

میں حیران……. کہ ایہو جئیے لوگ وی ہین جنہاں دے گھر سبھو کجھ ہندا اے.مینوں ایہہ ہیرا جیہے لوگ مل گئے سن پر ….ہن …..میں تھک گئی سی میرا جسم,میری روح نوں دیمک لگ گئی سی…”

بلند بخت نے نائلہ نوں اپنی مضبوط بانہہ دا سہارا دتا.پر اوہ بھر بھری مٹی بندی جارہیی سی.

“نائلہ جی ایسا کیہ ہویا .ساڈے پروگرام ‘اپنی سناؤ’ اچ تسی ساڈے ناظرین نوں دسو کہ جدوں سب کجھ تہانوں تہاڈی مرضی دے مطابق مل گیا تے فیر تسی اینے دکھی کیوں ہو؟”

“میں دکھی نہیں پر منزل تکر آؤندے آؤندے تھک گئی.اپنیاں دے دکھ تے غیراں دے سلوکاں دا زہر میرے جسم اچ کینسر بن گیا.” نائلہ چپ ہوگئی.رمیز نے بریک دا اعلان کردتا سامنے بیٹھے لوکی تے گھراں اچ اوہدا پروگرام ویکھن والے رو رہیے سن اوہدے پروگرام دی ریٹنگ ودھ رہیی سی تے تھوڑا جناں انسانیت دے باقی رہ جان تے ایمان وی پرت رہیا سی.اوہ سوچ رہیا سی اج تے الٹی ہی گنگا بہہ رہی اے.

پروگرام شروع ہویا ہر بندہ سنمھل کے بیھ گیا.

“بلند بخت تے ایہناں دی امی نے میری چھوٹی بھین دے ناں ابا جی دا مکان لادتا .تے اوہنوں سلائی سکول بنادتا.میرا بخت اسماناں نال گلاں کرن لگیاں پر میں پرانے دکھاں نال ڈھے گئی .کجھ سالاں اچ میری گود اچ اک بوہت پیارا پتر وی آگیا.میں ہنسنا چاہندی سی,اڑنا چاہندی سی… پر میرا کینسر زدہ جسم تڑک رہیا اے بلند بخت تے ایہناں دے امی جی مینوں بچاؤن دی ہر کوشش کر رہیے نیں تے میرے ست سال دے پتر نوں وی سمال رہیے نیں.کہانی بلند بخت تے آکے رک گئی اے.ایہو جئے جے سارے لوک بن جان تے شاید کسے وی نائلہ دے جسم اچ وقت دی تھک ٹٹ زہر نہ پا سکے.”

رمیز سمیت سب رو رہیے سن .بلند بخت اگے ودھ کے نائلہ دے دوالے اپنے بازو لپیٹ چکیا سی.

“میں جینا چاہنی آں …..میں تہاڈی بیٹی ,بھین ………مینوں عزت نال جین دیو….گھر گھر جا کے رشتے منگن والے ناں بنو…رشتے جوڑن آلے بنو.بس جاؤ تے رشتہ لے کے کڑی نوں اپنی دنیا اچ لے آؤ.میں تہاڈے اگے ہتھ جوڑنی آں کہ کڑیاں دے حوصلے تے صبر دا امتحان نہ لوو…اوہناں نوں شیواں دے نال ناں تولو.تے ہااااں میرے واسطے دعا کرو……..میں بلند بخت دے نال جینا چاہنی آں…میں اپنے پتر نوں آپ کھڈانا چاہنی آں …..میں ماں جی دی خدمت کرنا چاہنی آں..پر ڈاکٹر کہندے نیں کہ ……میرے کول دوہفتے نیں یا فیر بوہت ہویا تے اک مہینہ………..

روون دیاں اوازاں نے دل ہلادتے ریٹنگ کمال ہو گئی پر خورے اک کڑی دا میسج ایس پتھر معاشرے اچ پہنچیا وی کہ نہیں…..