عمراں دھپاں ہویئاں ۔۔۔ صفیہ حیات
عمراں دھپاں ہوئیاں صفیہ حیات میری ماں نے اپنی ماں دی میں اپنی ماں دی
عمراں دھپاں ہوئیاں صفیہ حیات میری ماں نے اپنی ماں دی میں اپنی ماں دی
اُڑک چھوئے تنویر قاضی ہتھوں ڈگ نہ پوے پرانے کاغذاں وچوں لبھی گلابی چٹھی انھی
نظم (سلمان سعید ) میرے رستے اینے اوکھے کدی نہیں سَن اپنے جی وچ وَسن
کُھلا بُوہا ( دل نواز دل ) کندھاں چھتاں ڈگیاں سبھے تُٹ گئے کُھر گئے
غزل تجمل کلیم وعدے پورے کر نئیں جاندا سوچ رہیاں کیوں مَر نئیں جاندا جس
بلھا میرا مرشد اِک نقطے وِچ گل مُکدی اے پھڑ نقطہ، چھوڑ حِساباں نوں چھڈ
یار اڑیا تنویر قاضی (شِو کماربٹالوی واسطے ) یار اڑیا یارڑیا یار اڑیا گورے پیراں
“ربّا سچّیا” فیض احمد فیض ربا سچیا تُوں تے آکھیا سی جا اوئے بندیا جگ
غزل ( فرح خاں) اکھ اچ اتھرو کیِلے سائیاں ہتھ ہو جاون پیلے سائیاں ایویں
سوال عائشہ اسلم)) روح دی ایس اگ نوں ہڈاں دا بالن دیواں تے چنگھیاڑ دا